Arı Usun Eleştirisi – Immanuel Kant

Açıklama

(Türkçe)

Kant 22 Nisan 1724’te Doğu Prusya’da Königsberg’de Lutheran bir aileye doğdu, babası bir saraç idi, ve sekiz yaşında Pietist bir okula (Collegium Fridricianum) verildi. Latince’yi burada sekiz yıl süren temel eğitimi sırasında öğrendi. 1740’ta Königsberg Üniversitesinde felsefe ve matematik ve bunların yanısıra fizik ve tanrıbilim eğitimi gördü. Geçim sıkıntısı içinde idi, ve 1755’te bir Privatdozent olarak aynı Üniversitede 15 yıl sürecek olan öğretmenliğine başladı. Öğrencilerinden aldığı ücret yeterli olmadığı için bir süre kitaplarını satarak geçinmek zorunda bile kaldı. 1770’te metafizik ve mantık profesörü oldu. Felsefeye olmaktan çok doğa bilimlerine ilgi duyuyorduı, ve Fransızca’da yazmış olan Leibniz’i bile ancak Wolff ve Baumgarten aracılığıyla ikinci elden tanıdı. Newton’ı okur ve savunurdu, ve gökbilime ilgisinin ölçütü daha sonra evrenin kökeni konusunda Kant-Laplace kuramı olarak bilinecek olan kurama katkılarıdır. Latin klasiklerden özellikle Lucretius’u okumayı severdi; yaşamında Rousseau’nun Emil’ini okurken gündelik dizeminin tekdüze akışını bozarak haftalarca eve kapanması dışında hiçbir dramatik olay yoktur ve doğduğu kentten bile yalnızca yüz km. uzaktaki bir kasabaya yaptığı yolculuk dışında hiç ayrılmadı.

Arı Usun Eleştirisi 1781’de çıktı. İkinci ve gözden geçirilmiş yayım 1787’de geldi ve bunu çok geçmeden 1790’da bir üçüncü basım, 1794’de bir dördüncüsü, bir yıl sonra izinsiz bir basım, ve 1799’da beşinci basım izledi. Arkadan gelen çalışmaları şunlardı: Bir Bilim Olarak Ortaya Çıkabilecek Gelecek Bir Metafizik İçin Prolegomena [Prolegomena zu einer jeden künftigen Metaphysik die als Wissenschaft wird auftreten können] (1783); Töre Metafiziği İçn Temellendirilme [Grundlegung zur Metaphysik der Sitten] (1785); Kılgısal Usun Eleştirisi [Kritik der praktischen Vernunft] (1788); Yargı Yetisinin Eleştirisi [Kritik der Urteilskraft] (1790); Salt Us Sınırları İçerisinde Din [Die Religion innerhalb der Grenzen der blossen Vernunft] (1793); Töre Metafiziği [Die Metaphysik der Sitten] (1797).

1871’de Kritik der reinen Vernunft’u yayımladığı zaman Kant 57 yaşındaydı. On yıllık bir meditasyonun ürünü olan yapıt daha başından başlayarak ve tüm bu süre boyunca her zaman üç ay içinde yayımlanacağı inancına karşın büyüdükçe büyüdü, tüm felsefi temalar bir Ding an sich soyutlaması karşısında yeniden hizaya çekilip ayarlandı, ve sonuçta bütün bir yapı gotik bir ton içerisinde baştan sona dizgesiz bir kütleye yoğruldu. İlkin Duyarlığın ve Usun Sınırları [Der Grenzen der Sinnlichkeit und der Vernunft] başlığı altında çıkması tasarlanan çalışma Kant’ın birçok ertelemesinden sonra yeni adı ile son dört ay gibi kısa bir süre içinde yayıma hazırlanarak 231 yıl önce basıldı (1781 — bu çeviride ‘A’ metni), sonuçta ‘arı’ olmayan her tür içerik “arı us” başlığı altına sığdırıldı. Tüm yapıtın en çarpıcı yanı nesnel olduğu varsayılan usun bir düşünürün öznel olduğu çok iyi bilinen kişisel bilinci tarafından yargılanması, e.d. eleştirilmesidir. Eleştirel Felsefenin eleştirel yanı göreli, kişisel, öznel olandan daha çoğunu anlatmaz.
— Aziz Yardımlı

Ek bilgi

İçindekiler	İçindekiler Özdeyiş (Bacon) 9 Adama 11 Birinci Yayıma Önsöz 13 İkinci Yayıma Önsöz 23 Birinci Yayımda İçindekiler 49 Giriş 51 I. Arı Ve Görgül Bilgiler Arasındaki Ayrım 51 II. Belli A Priori Bilgilerimiz Vardır, Ve Sıradan Anlak Bile Hiçbir Zaman Onlarsız Değildir 53 III. Felsefe Tüm A Priori Bilginin Olanak, İlkeler Ve Alanını Belirleyecek Bir Bilim Gereksinimindedir 56 IV. Analitik ve Sentetik Yargıların Ayrımı 59 V. Usun Tüm Kuramsal Bilimlerinde Sentetik A Priori Yargılar İlkeler Olarak Kapsanır 63 VI. Arı Usun Evrensel Sorunu 66 VII. Arı Usun Eleştirisi Adı Altında Tikel Bir Bilimin İdeası Ve Bölümleri 70 I. AŞKINSAL ÖĞELER ÖĞRETİSİ Birinci Bölüm. Aşkınsal Estetik 77 Giriş § 1 77 Birinci Kesim. Uzay § 2-3 79 İkinci Kesim. Zaman § 4-7 87 Aşkınsal Estetik Üzerine Genel Notlar § 8 96 İkinci Bölüm. Aşkınsal Mantık Giriş. Bir Aşkınsal Mantık İdeası 107 I. Genel Olarak Mantık 107 II. Aşkınsal Mantık 110 III. Genel Mantığın Analitik Ve Diyalektiğe Bölünmesi 112 IV. Aşkınsal Mantığın Aşkınsal Analitik Ve Aşkınsal Diyalektik Olarak Bölünmesi 116 Birinci Anabölüm. Aşkınsal Analitik 117 Birinci Kitap. Kavramların Analitiği 118 1. Anakesim. Tüm Arı Anlak Kavramlarının Ortaya Çıkarılışı İçin İpucu 119 1. Kesim. Genel Olarak Mantıksal Anlak Kullanımı 120 2. Kesim. Anlağın Yargılardaki Mantıksal İşlevi § 9 121 3. Kesim. Arı Anlak Kavramları ya da Kategoriler § 10-12 126 2. Anakesim. Arı Anlak Kavramlarının Tümdengelimi 136 1. Kesim. Genelde Bir Aşkınsal Tümdengelimin İlkeleri § 13 136 Kategorilerin Aşkınsal Tümdengelimine Geçiş § 14 142 2. Kesim. Arı Anlak Kavramlarının Aşkınsal Tümdengelimi Birinci Yayımda 147 İkinci Yayımda § 15-27 172 İkinci Kitap. Temel İlkelerin Analitiği 200 Giriş. Genel Olarak Aşkınsal Yargı Yetisi 201 1. Anakesim. Arı Anlak Kavramlarının Şematizmi 204 2. Anakesim. Arı Anlağın Tüm İlkelerinin Dizgesi 212 1. Kesim. Tüm Analitik Yargıların En Yüksek Temel İlkesi 213 2. Kesim. Tüm Sentetik Yargıların En Yüksek Temel İlkesi 216 3. Kesim. Arı Anlağın Tüm Sentetik Temel İlkelerinin Dizgesel Sunuluşu 219 1. Sezgi Belitleri 222 2. Algı Öncelemeleri 226 3. Deneyim Andırımları 234 A. Birinci Andırım. Tözün Kalıcılık İlkesi 239 B. İkinci Andırım. Nedensellik Yasalarına Göre Zamansal Ardışıklık İlkesi 245 C. Üçüncü Andırım. Etkileşim ya da Topluluk Yasasına Göre Eşzamanlılık Temel İlkesi 262 4. Genel Olarak Görgül Düşüncenin Konutlamaları 269 İdealizmin Çürütülmesi 275 İlkeler Dizgesi Üzerine Genel Not 285 3. Anakesim. Genel Olarak Tüm Nesnelerin Fenomenler ve Numenler Olarak Ayrımının Zemini 289 Ek. Üzerine-Düşünce Kavramlarının Amfibolisi 311 Üzerine-Düşünce Kavramlarının Amfibolisi Üzerine Not 317 İkinci Anabölüm. Aşkınsal Diyalektik Giriş 335 I. Aşkınsal Yanılsama 335 II. Aşkınsal Yanılsamanın Yeri Olarak Arı Us 339 A. Genel Olarak Us 339 B. Usun Mantıksal Kullanımı 342 C. Usun Arı Kullanımı 343 Birinci Kitap. Arı Usun Kavramları 347 1. Kesim. Genel Olarak İdealar 348 2. Kesim. Aşkınsal İdealar 355 3. Kesim. Aşkınsal İdealar Dizgesi 363 İkinci Kitap. Arı Usun Eytişimsel Çıkarsamaları 367 1.Anakesim. Arı Usun Bozukvargıları 415 Mendelssohn’un Ruhun Kalıcılığı Tanıtının Çürütülmesi 420 Ussal Ruhbilimden Evrenbilime Geçiş Üzerine Genel Not 430 2. Anakesim. Arı Usun Antinomisi 433 1. Kesim. Evrenbilimsel İdealar Dizgesi 435 2. Kesim. Arı Usun Antitetiği 444 Birinci Çatışkı 448 İkinci Çatışkı 454 Üçüncü Çatışkı 462 Dördüncü Çatışkı 470 3. Kesim. Usun Bu Çatışkılarındaki Çıkarı 476 4. Kesim. Saltık Olarak Çözülebilmelerinin Zorunluğu Açısından Arı Usun Aşkınsal Sorunları 486 5. Kesim. Evrenbilimsel Soruların Tüm Dört Aşkınsal İdea Yoluyla Kuşkucu Tasarımları 493 6. Kesim. Evrenbilimsel Eytişimin Çözümüne Anahtar Olarak Aşkınsal İdealizm 497 7. Kesim. Usun Kendi Kendisi ile Evrenbilimsel Çatışmasının Eleştirel Çözümü 502 8. Kesim. Arı Usun Evrenbilimsel İdealar Açısından Düzenleyici İlkesi 509 9. Kesim. Usun Düzenleyici İlkesinin Tüm Evrenbilimsel İdealar Açısından Görgül Kullanımı 515 I. Bir Evren Bütününün Görüngülerinin Bileşiminin Bütünlüğüne İlişkin Evrenbilimsel İdeanın Çözümü 516 II. Sezgide Verili Bir Bütünün Bölünmesinin Bütünlüğüne İlişkin Evrenbilimsel İdeanın Çözümü 520 Vargı Notu ve Ön Anımsatma 524 III. Evren Olaylarının Nedenlerinden Türetilmesinin Bütünlüğü Açısından Evrenbilimsel İdeanın Çözümü 527 Doğa Zorunluğunun Evrensel Yasası İle Birlik İçinde Özgürlük Yoluyla Nedenselliğin Olanağı 531 Evrensel Doğa Zorunluğu ile Bağıntı İçinde Evrenbilimsel Özgürlük İdeasının Açımlaması 533 IV. Genel Olarak Varoluşlarına Göre Görüngülerin Bağımsızlığının Bütünlüğü İlişkin Evrenbilimsel İdeanın Çözümü 546 Arı Usun Bütün Antonimisi Üzerine Vargı Notu 550 3. Anakesim. Arı Usun İdeali 1. Kesim. Genel Olarak İdeal Üzerine 552 2. Kesim. Aşkınsal İdeal (Prototypon transzendentale) 555 3. Kesim. Bir En Yüksek Varlığın Varoluşunu Çıkarsamada Arı Usun Tanıtlama Zeminleri 563 4. Kesim. Tanrının Varoluşunun Varlıkbilimsel Bir Tanıtının Olanaksızlığı 569 5. Kesim. Tanrının Varoluşunun Evrenbilimsel Bir Tanıtının Olanaksızlığı 577 Zorunlu Bir Varlığın Varoluşunun Tüm Aşkınsal Tanıtlarında Eytişimsel Yanılsamanın Ortaya Çıkarılması Ve Açıklaması 586 6. Kesim. Fiziksel-Tanrıbilimsel Tanıtın Olanaksızlığı 590 7. Kesim. Usun Kurgul İlkeleri Üzerine Kurulu Tüm Tanrıbilimin Eleştirisi 598 Aşkınsal Diyalektiğe Ek: Arı Usun İdealarının Düzenleyici Kullanımı 606 İnsan Usunun Doğal Diyalektiğinin Son Amacı 626 II. AŞKINSAL YÖNTEM ÖĞRETİSİ 1. Anakesim. Arı Usun Disiplini 656 1. Kesim. İnakçı Kullanımda Arı Usun Disiplini 659 2. Kesim. Polemik Kullanımı Açısından Arı Usun Disiplini 678 Kendi İçinde Bölünmüş Arı Usun Kuşkucu Doyumunun Olanaksızlığı 693 3. Kesim. Arı Usun Hipotezler Açısından Disiplini 701 4. Kesim. Arı Usun Tanıtları Açısından Disiplini 711 2. Anakesim. Arı Usun Kanonu 720 1 .Kesim. Usumuzun Arı Kullanımının Enson Ereğ 721 2. Kesim. En Yüksek İyi İdeali — Arı Usun Enson Ereğinin Bir Belirlenim-Zemini Olarak 726 3. Kesim. Sanı, Bilgi ve İnanç 738 3. Anakesim. Arı Usun Arkitektoniği 746 4. Anakesim. Arı Usun Tarihi 761 Arkasöz / Aziz Yardımlı 765 Notlar 771 Tükrçe-Almanca Sözlük 776 Almanca-Türkçe Sözlük 779 Dizin 782 Inhaltsverzeichnis Zueignung Vorrede Einleitung I. Von dem Unterschiede der reinen und empirischen Erkenntnis II. Wir sind im Besitze gewisser Erkenntnisse a priori, und selbst der gemeine Verstand ist niemals ohne solche III. Die Philosophie bedarf einer Wissenschaft, welche die Möglichkeit, die Prinzipien und den Umfang aller Erkenntnisse a priori bestimme IV. Von dem Unterschiede analytischer und synthetischer Urteile V. In allen theoretischen Wissenschaften der Vernunft sind synthetische Urteile a priori als Prinzipien enthalten VI. Allgemeine Aufgabe der reinen Vernunft VII.Idee und Einteilung einer besonderen Wissenschaft, unter dem Namen einer Kritik der reinen Vernunft I. Transzendentale Elementarlehre Erster Teil. Die transzendentale Ästhetik Einletung § 1 1. Abschnitt. Von dem Raume § 2- 3 2. Abschnitt. Von der Zeit § 4-7 Allgemeine Anmerkungen zur transzendentalen Ästhetik § 8 Zweiter Teil. Die transzendentale Logik Einleitung. Idee einer transzendentalen Logik I. Von der Logik überhaupt II. Von der transzendentalen Logik III. Von der Einteilung der allgemeinen Logik in Analytik und Dialektik IV. Von der Einteilung der transzendentalen Logik in die transzendentale Analytik und Dialektik Erste Abteilung. Die transzendentale Analytik Erstes Buch. Die Analytik der Begriffe 1. Hauptstück. Von dem Leitfaden der Entdeckung aller reinen Verstandesbegriffe 1. Abschnitt. Von dem logischen Verstandesgebrauche überhaupt 2. Abschnitt.§ 9. Von der logischen Funktion des Verstandes in Urteilen 3. Abschnit. § 10. Von den reinen Verstandesbegriffen oder Kategorien § 11, § 12 2. Hauptstück. Von der Deduktion der reinen Verstandesbegriffe 1 Abschnit. § 13. Von den Prinzipien einer transzendentalen Deduktion überhaupt § 14. Übergang zur transzendentalen Deduktion der Kategorien 2 Abschnitt. Transzendentale Deduktion der reinen Verstandesbegriffe Zweites Buch. Die Analytik der Grundsätze Einleitung. Von der transzendentalen Urteilskraft überhaupt 1. Hauptstück. Von dem Schematismus der reinen Verstandesbegriffe 2. Hauptstück. System aller Grundsätze des reinen Verstandes 1. Abschnitt. Von dem obersten Grundsatze aller analytischen Urteile 2. Abschnitt. Von dem obersten Grundsatze aller synthetischen Urteile 3. Abschnitt. Systematische Vorstellung aller synthetischen Grundsätze desselben 1. Axiome der Anschauung 2. Antizipationen der Wahreh. 3. Analogien der Erfahrung A.Erste Analogie. Grundsatz der der Beharrlichkeit der Subs. B. Zweite Analogie. Grundsatz der Zeitfolge nach dem Gesetze der Kausalität C. Dritte Analogie. Grundsatz des Zugleichseins, nach dem Gesetze der Wechselwirkung 4. Die Postulate des empirischen Denkens überhaupt Widerlegung des Idealismus Allgemeine Anmerkung zum System der Grundsätze 3. Hauptstück. Von dem Grunde der Unterscheidung aller Gegenstände überhaupt in Phaenomena und Noumena Anhang. Von der Amphibolie der Reflexionsbegriffe Anmerkung zur Amphibolie der Reflexionsbegriffe Zweite Abteilung. Die transzendentale Dialektik Einleitung I. Vom transzendentalen Schein II. Von der reinen Vernunft als dem Sitze des transzendentalen Scheins A. Von der Vernunft überhaupt B. Vom logischen Gebrauche der Vernunft C. Von dem reinen Gebrauche der Vernunft Erstes Buch. Von den Begriffen der reinen Vernunft 1. Abschnitt. Von den Ideen überhaupt 2. Abschnitt. Von den transz. Ideen 3. Abschnitt. System der transz. Ideen Zweites Buch. Von den dialektischen Schlüssen der reinen Vernunft 1. Hauptstück. Von den Paralogismen der reinen Vernunft Widerlegung des Mendelssohnschen Beweises der Beharrlichkeit der Seele Allgemeine Anmerkung, den Übergan von der rationalen Psychologie zur Kosmologie betreffend 2. Hauptstück. Die Antinomie der reinen Vernunft 1. Abschnitt. System der kosm. Ideen 2. Abschnitt. Antithetik der reinen V. Erster Widerstreit Zweiter Widerstreit Dritter Widerstreit Vierter Widerstreit 3. Abschnitt. Von dem Interesse der V. bei diesem ihrem Widerstreite 4. Abschnitt. Von den transz. Aufgaben der reinen Vernunft, insofern sie schlechterdings müssen aufgelöset werden können 5. Abschnitt. Skeptische Vorstellung der kosmologischen Fragen durch alle vier transzendentalen Ideen 6. Abschnitt. Der transzendentale Idealism als der Schlüssel zu Auflösung der kosmologischen Dialektik 7. Abschnitt. Kritische Entscheidung des kosmologischen Streits der Vernunft mit sich selbst 8. Abschnitt. Regulatives Prinzip der r. Vernunft in Ansehung der kosm. Ideen 9. Abschnitt. Von dem empirischen Gebrauche des regulativen Prinzips der Vernunft, in Ansehung aller kosmologischen Ideen I. Auflösung der kosm. Idee von der Totalität der Zusammensetzung der Ersch. von einem Weltganzen II. Auflösung der kosmologischen Idee von der Totalität der Teilung eines gegebenen Ganzen in der Anschauung Schlußanmerkung, und Vorerinnerung III. Auflösung der kosmologischen Ideen von der Totalität der Ableitung der Weltbegebenheit aus ihren Ursachen Möglichkeit der Kausalität durch Freiheit, in Vereinigung mit dem allgemeinen Gesetze der Naturnotwendigkeit Erläuterung der kosmologischen Idee einer Freiheit in Verbindung mit der allgemeinen Naturnotwendigkeit IV. Auflösung der kosmologischen Idee von der Totalität der Abhängigkeit der Erscheinungen, ihrem Dasein nach überhaupt Schlußanmerkung zur ganzen Antinomie der reinen Vernunft 3. Hauptstück. Das Ideal der reinen Vernunft 1. Abschnitt. Von dem Ideal überhaupt 2. Abschnitt. Von dem trans. Ideal (Prototypon transscendentale) 3. Abschnitt. Von den Beweisgründen der spekulativen Vernunft, auf das Dasein eines höchsten Wesens zu schließen 4. Abschnitt. Von der Unmöglichkeit eines ontologischen Beweises vom Dasein Gottes 5. Abschnitt. Von der Unmöglichkeit eines kosmologischen Beweises vom Dasein Gottes Entdeckung und Erklärung des dialektischen Scheins in allen transzendentalen Beweisen vom Dasein eines notwendigen Wesens 6. Abschnitt. Von der Unmöglichkeit des physikotheologischen Beweises 7. Abschnitt. Kritik aller Theologie aus spekulativen Prinzipien der Vernunft Anhang zur transzendentalen Dialektik Von dem regulativen Gebrauch der Ideen der reinen Vernunft Von der Endabsicht der natürlichen Dialektik der menschlichen Vernunft II. Transzendentale Methodenlehre 1. Hauptstück. Die Disziplin der reinen Vernunft 1. Abschnitt. Die Disziplin der reinen Vernunft im dogmatischen Gebrauche 2. Abschnitt. Die Disziplin der reinen V. in Ansehung ihres polemischen Gebrauchs Von der Unmöglichkeit einer skeptischen Befriedigung der mit sich selbst veruneinigten reinen Vernunft 3. Abschnitt. Die Disziplin der reinen Vernunft in Ansehung der Hypothesen 4. Abschnitt. Die Disziplin der reinen Vernunft in Ansehung ihrer Beweise 2. Hauptstück. Der Kanon der reinen Vernunft 1. Abschnitt. Von dem letzten Zwecke des reinen Gebrauchs unserer Vernunft 2. Abschnitt. Von dem Ideal des höchsten Guts, als einem Bestimmungsgrunde des letzten Zwecks der reinen Vernunft 3. Abschnitt. Vom Meinen, Wissen und Glauben 3. Hauptstück. Die Architektonik der reinen V. 4. Hauptstück. Die Geschichte der reinen Vernunft

İçindekiler

Özdeyiş (Bacon) 9
Adama 11
Birinci Yayıma Önsöz 13
İkinci Yayıma Önsöz 23
Birinci Yayımda İçindekiler 49
Giriş 51
I. Arı Ve Görgül Bilgiler Arasındaki Ayrım 51
II. Belli A Priori Bilgilerimiz Vardır, Ve Sıradan Anlak Bile Hiçbir Zaman Onlarsız Değildir 53
III. Felsefe Tüm A Priori Bilginin Olanak, İlkeler Ve Alanını Belirleyecek Bir Bilim Gereksinimindedir 56
IV. Analitik ve Sentetik Yargıların Ayrımı 59
V. Usun Tüm Kuramsal Bilimlerinde Sentetik A Priori Yargılar İlkeler Olarak Kapsanır 63
VI. Arı Usun Evrensel Sorunu 66
VII. Arı Usun Eleştirisi Adı Altında Tikel Bir Bilimin İdeası Ve Bölümleri 70

I. AŞKINSAL ÖĞELER ÖĞRETİSİ
Birinci Bölüm. Aşkınsal Estetik 77
Giriş § 1 77
Birinci Kesim. Uzay § 2-3 79
İkinci Kesim. Zaman § 4-7 87
Aşkınsal Estetik Üzerine Genel Notlar § 8 96

İkinci Bölüm. Aşkınsal Mantık
Giriş. Bir Aşkınsal Mantık İdeası 107
I. Genel Olarak Mantık 107
II. Aşkınsal Mantık 110
III. Genel Mantığın Analitik Ve Diyalektiğe Bölünmesi 112
IV. Aşkınsal Mantığın Aşkınsal Analitik Ve Aşkınsal Diyalektik Olarak Bölünmesi 116
Birinci Anabölüm. Aşkınsal Analitik 117
Birinci Kitap. Kavramların Analitiği 118
1. Anakesim. Tüm Arı Anlak Kavramlarının Ortaya Çıkarılışı İçin İpucu 119
1. Kesim. Genel Olarak Mantıksal Anlak Kullanımı 120
2. Kesim. Anlağın Yargılardaki Mantıksal İşlevi § 9 121
3. Kesim. Arı Anlak Kavramları ya da Kategoriler § 10-12 126
2. Anakesim. Arı Anlak Kavramlarının Tümdengelimi 136
1. Kesim. Genelde Bir Aşkınsal Tümdengelimin İlkeleri § 13 136
Kategorilerin Aşkınsal Tümdengelimine Geçiş
§ 14 142
2. Kesim. Arı Anlak Kavramlarının Aşkınsal Tümdengelimi
Birinci Yayımda 147
İkinci Yayımda § 15-27 172
İkinci Kitap. Temel İlkelerin Analitiği 200
Giriş. Genel Olarak Aşkınsal Yargı Yetisi 201
1. Anakesim. Arı Anlak Kavramlarının Şematizmi 204
2. Anakesim. Arı Anlağın Tüm İlkelerinin Dizgesi 212
1. Kesim. Tüm Analitik Yargıların En Yüksek Temel İlkesi 213
2. Kesim. Tüm Sentetik Yargıların En Yüksek Temel İlkesi 216
3. Kesim. Arı Anlağın Tüm Sentetik Temel İlkelerinin Dizgesel Sunuluşu 219
1. Sezgi Belitleri 222
2. Algı Öncelemeleri 226
3. Deneyim Andırımları 234
A. Birinci Andırım. Tözün Kalıcılık İlkesi 239
B. İkinci Andırım. Nedensellik Yasalarına Göre Zamansal Ardışıklık İlkesi 245
C. Üçüncü Andırım. Etkileşim ya da Topluluk Yasasına Göre Eşzamanlılık Temel İlkesi 262
4. Genel Olarak Görgül Düşüncenin Konutlamaları 269
İdealizmin Çürütülmesi 275
İlkeler Dizgesi Üzerine Genel Not 285
3. Anakesim. Genel Olarak Tüm Nesnelerin Fenomenler ve Numenler Olarak Ayrımının Zemini 289
Ek. Üzerine-Düşünce Kavramlarının Amfibolisi 311
Üzerine-Düşünce Kavramlarının Amfibolisi Üzerine Not 317

İkinci Anabölüm. Aşkınsal Diyalektik
Giriş 335
I. Aşkınsal Yanılsama 335
II. Aşkınsal Yanılsamanın Yeri Olarak Arı Us 339
A. Genel Olarak Us 339
B. Usun Mantıksal Kullanımı 342
C. Usun Arı Kullanımı 343
Birinci Kitap. Arı Usun Kavramları 347
1. Kesim. Genel Olarak İdealar 348
2. Kesim. Aşkınsal İdealar 355
3. Kesim. Aşkınsal İdealar Dizgesi 363
İkinci Kitap. Arı Usun Eytişimsel Çıkarsamaları 367
1.Anakesim. Arı Usun Bozukvargıları 415
Mendelssohn’un Ruhun Kalıcılığı Tanıtının
Çürütülmesi 420
Ussal Ruhbilimden Evrenbilime Geçiş Üzerine Genel Not 430
2. Anakesim. Arı Usun Antinomisi 433
1. Kesim. Evrenbilimsel İdealar Dizgesi 435
2. Kesim. Arı Usun Antitetiği 444
Birinci Çatışkı 448
İkinci Çatışkı 454
Üçüncü Çatışkı 462
Dördüncü Çatışkı 470
3. Kesim. Usun Bu Çatışkılarındaki Çıkarı 476
4. Kesim. Saltık Olarak Çözülebilmelerinin Zorunluğu Açısından Arı Usun Aşkınsal Sorunları 486
5. Kesim. Evrenbilimsel Soruların Tüm Dört Aşkınsal İdea Yoluyla Kuşkucu Tasarımları 493
6. Kesim. Evrenbilimsel Eytişimin Çözümüne Anahtar Olarak Aşkınsal İdealizm 497
7. Kesim. Usun Kendi Kendisi ile Evrenbilimsel Çatışmasının Eleştirel Çözümü 502
8. Kesim. Arı Usun Evrenbilimsel İdealar Açısından Düzenleyici İlkesi 509
9. Kesim. Usun Düzenleyici İlkesinin Tüm Evrenbilimsel İdealar Açısından Görgül Kullanımı 515
I. Bir Evren Bütününün Görüngülerinin Bileşiminin Bütünlüğüne İlişkin Evrenbilimsel İdeanın Çözümü 516
II. Sezgide Verili Bir Bütünün Bölünmesinin Bütünlüğüne İlişkin Evrenbilimsel İdeanın Çözümü 520
Vargı Notu ve Ön Anımsatma 524
III. Evren Olaylarının Nedenlerinden Türetilmesinin Bütünlüğü Açısından Evrenbilimsel İdeanın Çözümü 527
Doğa Zorunluğunun Evrensel Yasası İle Birlik İçinde Özgürlük Yoluyla Nedenselliğin Olanağı 531
Evrensel Doğa Zorunluğu ile Bağıntı İçinde Evrenbilimsel Özgürlük İdeasının Açımlaması 533
IV. Genel Olarak Varoluşlarına Göre Görüngülerin Bağımsızlığının Bütünlüğü İlişkin Evrenbilimsel İdeanın Çözümü 546
Arı Usun Bütün Antonimisi Üzerine Vargı Notu 550
3. Anakesim. Arı Usun İdeali
1. Kesim. Genel Olarak İdeal Üzerine 552
2. Kesim. Aşkınsal İdeal (Prototypon transzendentale) 555
3. Kesim. Bir En Yüksek Varlığın Varoluşunu Çıkarsamada Arı Usun Tanıtlama Zeminleri 563
4. Kesim. Tanrının Varoluşunun Varlıkbilimsel Bir Tanıtının Olanaksızlığı 569
5. Kesim. Tanrının Varoluşunun Evrenbilimsel Bir Tanıtının Olanaksızlığı 577
Zorunlu Bir Varlığın Varoluşunun Tüm Aşkınsal Tanıtlarında Eytişimsel Yanılsamanın Ortaya Çıkarılması Ve Açıklaması 586
6. Kesim. Fiziksel-Tanrıbilimsel Tanıtın Olanaksızlığı 590
7. Kesim. Usun Kurgul İlkeleri Üzerine Kurulu Tüm Tanrıbilimin Eleştirisi 598
Aşkınsal Diyalektiğe Ek:
Arı Usun İdealarının Düzenleyici Kullanımı 606
İnsan Usunun Doğal Diyalektiğinin Son Amacı 626

II. AŞKINSAL YÖNTEM ÖĞRETİSİ
1. Anakesim. Arı Usun Disiplini 656
1. Kesim. İnakçı Kullanımda Arı Usun Disiplini 659
2. Kesim. Polemik Kullanımı Açısından Arı Usun Disiplini 678
Kendi İçinde Bölünmüş Arı Usun Kuşkucu Doyumunun Olanaksızlığı 693
3. Kesim. Arı Usun Hipotezler Açısından Disiplini 701
4. Kesim. Arı Usun Tanıtları Açısından Disiplini 711
2. Anakesim. Arı Usun Kanonu 720
1 .Kesim. Usumuzun Arı Kullanımının Enson Ereğ 721
2. Kesim. En Yüksek İyi İdeali — Arı Usun Enson Ereğinin Bir Belirlenim-Zemini Olarak 726
3. Kesim. Sanı, Bilgi ve İnanç 738
3. Anakesim. Arı Usun Arkitektoniği 746
4. Anakesim. Arı Usun Tarihi 761
Arkasöz / Aziz Yardımlı 765
Notlar 771
Tükrçe-Almanca Sözlük 776
Almanca-Türkçe Sözlük 779
Dizin 782

Inhaltsverzeichnis

Zueignung

Vorrede
Einleitung
I. Von dem Unterschiede der reinen und
empirischen Erkenntnis
II. Wir sind im Besitze gewisser Erkenntnisse a
priori, und selbst der gemeine Verstand ist
niemals ohne solche
III. Die Philosophie bedarf einer Wissenschaft,
welche die Möglichkeit, die Prinzipien und den
Umfang aller Erkenntnisse a priori bestimme
IV. Von dem Unterschiede analytischer und
synthetischer Urteile
V. In allen theoretischen Wissenschaften der
Vernunft sind synthetische Urteile a priori als
Prinzipien enthalten
VI. Allgemeine Aufgabe der reinen Vernunft
VII.Idee und Einteilung einer besonderen
Wissenschaft, unter dem Namen einer Kritik der
reinen Vernunft

I. Transzendentale Elementarlehre
Erster Teil. Die transzendentale Ästhetik
Einletung § 1
1. Abschnitt. Von dem Raume § 2- 3
2. Abschnitt. Von der Zeit § 4-7
Allgemeine Anmerkungen zur transzendentalen Ästhetik § 8

Zweiter Teil. Die transzendentale Logik
Einleitung. Idee einer transzendentalen Logik
I. Von der Logik überhaupt
II. Von der transzendentalen Logik
III. Von der Einteilung der allgemeinen Logik in Analytik und Dialektik
IV. Von der Einteilung der transzendentalen Logik in die transzendentale Analytik und Dialektik

Erste Abteilung. Die transzendentale Analytik
Erstes Buch. Die Analytik der Begriffe
1. Hauptstück. Von dem Leitfaden der Entdeckung aller reinen
Verstandesbegriffe
1. Abschnitt. Von dem logischen Verstandesgebrauche überhaupt
2. Abschnitt.§ 9. Von der logischen Funktion des Verstandes in Urteilen
3. Abschnit. § 10. Von den reinen Verstandesbegriffen oder
Kategorien § 11, § 12
2. Hauptstück. Von der Deduktion der reinen Verstandesbegriffe
1 Abschnit. § 13. Von den Prinzipien einer transzendentalen
Deduktion überhaupt § 14.
Übergang zur transzendentalen Deduktion der Kategorien
2 Abschnitt. Transzendentale Deduktion der reinen Verstandesbegriffe
Zweites Buch. Die Analytik der Grundsätze
Einleitung. Von der transzendentalen Urteilskraft überhaupt
1. Hauptstück. Von dem Schematismus der reinen Verstandesbegriffe
2. Hauptstück. System aller Grundsätze des reinen Verstandes
1. Abschnitt. Von dem obersten Grundsatze aller analytischen Urteile
2. Abschnitt. Von dem obersten Grundsatze aller synthetischen
Urteile
3. Abschnitt. Systematische Vorstellung aller synthetischen Grundsätze desselben
1. Axiome der Anschauung
2. Antizipationen der Wahreh.
3. Analogien der Erfahrung
A.Erste Analogie. Grundsatz der der Beharrlichkeit der Subs.
B. Zweite Analogie. Grundsatz der Zeitfolge nach dem Gesetze der Kausalität
C. Dritte Analogie. Grundsatz des Zugleichseins, nach dem Gesetze der Wechselwirkung
4. Die Postulate des empirischen Denkens überhaupt Widerlegung des Idealismus
Allgemeine Anmerkung zum System der Grundsätze
3. Hauptstück. Von dem Grunde der Unterscheidung aller Gegenstände überhaupt in Phaenomena und Noumena
Anhang. Von der Amphibolie der Reflexionsbegriffe
Anmerkung zur Amphibolie der Reflexionsbegriffe

Zweite Abteilung. Die transzendentale Dialektik
Einleitung
I. Vom transzendentalen Schein
II. Von der reinen Vernunft als dem Sitze des transzendentalen Scheins
A. Von der Vernunft überhaupt
B. Vom logischen Gebrauche der Vernunft
C. Von dem reinen Gebrauche der Vernunft

Erstes Buch. Von den Begriffen der reinen
Vernunft
1. Abschnitt. Von den Ideen überhaupt
2. Abschnitt. Von den transz. Ideen
3. Abschnitt. System der transz. Ideen
Zweites Buch. Von den dialektischen
Schlüssen der reinen Vernunft
1. Hauptstück. Von den Paralogismen der
reinen Vernunft
Widerlegung des Mendelssohnschen Beweises der Beharrlichkeit der Seele
Allgemeine Anmerkung, den Übergan von der rationalen Psychologie zur Kosmologie betreffend
2. Hauptstück. Die Antinomie der reinen Vernunft
1. Abschnitt. System der kosm. Ideen
2. Abschnitt. Antithetik der reinen V.
Erster Widerstreit
Zweiter Widerstreit
Dritter Widerstreit Vierter Widerstreit
3. Abschnitt. Von dem Interesse der V. bei diesem ihrem Widerstreite
4. Abschnitt. Von den transz. Aufgaben der reinen Vernunft, insofern sie schlechterdings müssen aufgelöset werden können
5. Abschnitt. Skeptische Vorstellung der kosmologischen Fragen durch alle vier transzendentalen Ideen
6. Abschnitt. Der transzendentale Idealism als der Schlüssel zu Auflösung der kosmologischen Dialektik
7. Abschnitt. Kritische Entscheidung des kosmologischen Streits der Vernunft mit sich selbst
8. Abschnitt. Regulatives Prinzip der r. Vernunft in Ansehung der kosm. Ideen
9. Abschnitt. Von dem empirischen Gebrauche des regulativen Prinzips der Vernunft, in Ansehung aller kosmologischen Ideen
I. Auflösung der kosm. Idee von der Totalität der Zusammensetzung der Ersch. von einem Weltganzen
II. Auflösung der kosmologischen Idee von der Totalität der Teilung eines gegebenen Ganzen in der Anschauung Schlußanmerkung, und Vorerinnerung
III. Auflösung der kosmologischen Ideen von der Totalität der Ableitung der Weltbegebenheit aus ihren Ursachen
Möglichkeit der Kausalität durch Freiheit, in Vereinigung mit dem
allgemeinen Gesetze der Naturnotwendigkeit
Erläuterung der kosmologischen Idee einer Freiheit in Verbindung mit der allgemeinen Naturnotwendigkeit
IV. Auflösung der kosmologischen Idee von der Totalität der Abhängigkeit der Erscheinungen, ihrem Dasein nach überhaupt

Schlußanmerkung zur ganzen
Antinomie der reinen Vernunft
3. Hauptstück. Das Ideal der reinen Vernunft
1. Abschnitt. Von dem Ideal überhaupt
2. Abschnitt. Von dem trans. Ideal (Prototypon transscendentale)
3. Abschnitt. Von den Beweisgründen der spekulativen Vernunft, auf das Dasein eines höchsten Wesens zu schließen
4. Abschnitt. Von der Unmöglichkeit eines ontologischen Beweises vom Dasein Gottes
5. Abschnitt. Von der Unmöglichkeit eines kosmologischen Beweises vom Dasein Gottes Entdeckung und Erklärung des dialektischen Scheins in allen transzendentalen Beweisen vom Dasein eines notwendigen Wesens
6. Abschnitt. Von der Unmöglichkeit des physikotheologischen Beweises
7. Abschnitt. Kritik aller Theologie aus spekulativen Prinzipien der Vernunft
Anhang zur transzendentalen Dialektik
Von dem regulativen Gebrauch der Ideen der reinen Vernunft
Von der Endabsicht der natürlichen Dialektik der menschlichen Vernunft

II. Transzendentale Methodenlehre
1. Hauptstück. Die Disziplin der reinen Vernunft
1. Abschnitt. Die Disziplin der reinen Vernunft im dogmatischen Gebrauche
2. Abschnitt. Die Disziplin der reinen V. in Ansehung ihres polemischen Gebrauchs
Von der Unmöglichkeit einer skeptischen Befriedigung der mit sich selbst veruneinigten reinen Vernunft
3. Abschnitt. Die Disziplin der reinen Vernunft in Ansehung der Hypothesen
4. Abschnitt. Die Disziplin der reinen Vernunft in Ansehung ihrer Beweise
2. Hauptstück. Der Kanon der reinen Vernunft
1. Abschnitt. Von dem letzten Zwecke des reinen Gebrauchs unserer Vernunft
2. Abschnitt. Von dem Ideal des höchsten Guts, als einem Bestimmungsgrunde des letzten Zwecks der reinen Vernunft
3. Abschnitt. Vom Meinen, Wissen und Glauben
3. Hauptstück. Die Architektonik der reinen V.
4. Hauptstück. Die Geschichte der reinen Vernunft

Değerlendirmeler

Henüz değerlendirme yapılmadı.

Sadece bu ürünü satın almış olan müşteriler yorum yapabilir.