Monadoloji – Leibniz
Leibniz
Monadoloji
Çeviren: Aziz Yardımlı (Türkçe-Fransızca-Almanca-İngilizce)
112 sayfa; 1. Hamur; 170 × 100 mm
Alman felsefeciliğinin babası olarak bilinen Leibniz (1646-1716) bilginin duyusal-algıdan türediği sanısı içinde olan İngiliz Görgücülüğü ile karşıtlık içinde, ve Usu felsefelerinin ve bütün bir varoluşun ilkesi, anlamı, değeri olarak kabul eden Spinoza ve Descartes ile birlikte Kıta Ussalcılığının önde gelen adları arasında durur. Ama Leibniz herşeyden önce bugün de onun notasyonu ile bütün bir modern dünyada fiziksel evrenin nicelik yanından anlatımı olarak kullanılan Kalkülüsün bulucusudur.
Monadlar ya da Birler “bireysellik ilkesinin” anlatımları olarak Batı felsefi geleneğine aittir ve soyut Biri gerçek varlık olarak görme eğilimindeki Doğu monizmi ile karşıtlık içinde durur.
Leibniz’e göre bu dünya olanaklı dünyaların en iyisidir ve ondaki kötülük, çirkinlik ve yanlışlık yalnızca ve yalnızca Tinin gelişiminde henüz etik, estetik ve entellektüel varoluşuna ilişkin bilgisizliğini bütünüyle yenmemiş olmasına bağlıdır. Özsel olarak ussal olan insan kendini görüngü dünyasında da saltık olarak ussallaştırma, onun sonsuz gizilliğine uymayan kötü biçimlerden özgürleşme olanağı ve zorunluğu altındadır. Varolan usdışı kültürel durum ussal gerçeklik karşısında zorunlu olarak güçsüz ve geçici hiçlikten başka birşey değildir. Ussal evren sonsuz bir monadlar çokluğu içinde bir uyum, bir “önceden-saptanmış uyum” varoluşudur. Leibniz’in ussal optimizmi henüz yarı yoldaki insanın bilgi, duyunç ve estetik duyarlıktaki toyluğunu onun yazgısı olarak ve böylece varoluşu anlamsız olarak gören nihilizme (ve pesimizme) erken bir yanıttır.
36,00 TL 48,00 TL
Açıklama
— Monadoloji Leibniz’in felsefesine bir giriş değil, ama elyazmalarına Théodicée’ye göndermeler için kıyı notlarından da anlaşıldığı gibi, bu ikinci ve daha geniş çalışmanın bir özlüleştirilmesidir.
— Monadoloji bir Töz çözümlemesi sunar. İlk olarak (§§ 1-48) yaratılmış ve yaratılmamış tüm tözlerin, ikinci olarak (§§ 49-90) bunların karşılık ilişkilerinin bir açıklaması olarak görülebilir.
Leibniz Hakkında
Descartes ve Spinoza ile birlikte 17’nci yüzyılın en önemli ussalcı felsefecilerinden olan Leibniz (1646-1716) matematik tarihinde de vazgeçilmez bir yer doldurur.
— 1676’da Sonsuz küçüklükler kalkülüsünü geliştirdi ve buluşunu 1684’te yayımladı; ‘kalkülüs’ adı ve bugün de yaygın olarak kullanılan notasyon ona aittir (dx, dy, f(x)dx, ve başkaları).
— Newton 1665 gibi erken bir tarihte benzer bir yöntem geliştirmiş görünür; ama çok yaygın olarak tananmayan yönteminin açıklaması ilk kez 1693’te yayımlanmıştır.
— Leibniz’in başka birçok buluşu arasında, mekanik hesap makinesi (arithmometer) yaygın olarak kullanıma girdi; ikili sayı dizgesini geliştirdi ve bu dizge bugün de dijital bilgisayar teknolojisinin temelinde yatar.
— Descartes’ın felsefesini inceledikten ve yetersiz olduğunu düşünmeye başladıktan sonra ciddi bir Platon incelemesi yaptı ve Fedon ve Theatetus’u çevirdi.
— 1676’da dört haftalık bir süre için Hollanda’da bulundu; Spinoza ile tanıştı; ondan Ethika’nın elyazmalarının büyük olasılıkla yalnızca bölümlerini inceleme ve önemli tanım, belit ve önermelerinin bir eşlemini çıkarma iznini aldı.
— Berlin, Dresden, Viyana ve St. Petersburg’da akademilerin kurulması girişimlerine katıldı.
— 1673’de Royal Society of London Leibniz’i üye olarak kabul etti.
— Prens Eugen’in Leibniz’den dizgesinin bir özetini istemesi üzerine Viyana’da ve Fransızca’da yazılan (1714) ve Leibniz’in ölümünden sonra yayımlanan (1840) Monadoloji, Prensin istediği gibi, Leibniz’in yayımladığı biricik kitap olan Théodicée’de (1710) ve başka yazılarında açımladığı felsefesinin bütününün bir özeti olarak tasarlanmıştır. Monadoloji’nin Almanca ve Latince çevirileri sırasıyla 1720 ve 1721’de çıkmıştı. ‘Monadoloji’ başlığı Leibniz’e ait değildi ve elyazmalarını Hanover Kraliyet Kütüphanesinde bulan Erdmann tarafından seçilmiştir. Köhler Almanca çevirisine Lehrsätze über die Monadologie başlığını verirken, Dutens Almanca çevirinin bir Latince çevirisini Principia philosophiae seu teheses in gratiam Principis Eugenii başlığı altında yayımladı. Elyazmalarının bir başlığı yoktur.
— Aziz Yardımlı
Ek bilgi
İçindekiler | MONADOLOJİ — 7 EKLER |
---|
Sadece bu ürünü satın almış olan müşteriler yorum yapabilir.
İlgili ürünler
Themistokles • Camillus – Plutark
36,00 TLPlutark
Themistokles • Camillus
Çeviren: Meriç Mete
112 sayfa; 1. Hamur; 170 × 100 mm
Jean-Jacques Rousseau Plutark üzerine şunları yazar: “Bugün bile zaman zaman okuduğum az sayıda kitap arasında Plutark beni en sıkı kavrayan ve bana en yararlı olan yazardır. Çocukluğumda ilk okuduğum oydu, yaşlandığımda okuduğum sonuncu o olacaktır. Hemen hemen birşey kazanmadan okumadığım biricik yazardır.” (Rousseau, Les reveries du promeneur solitaire, 4.)
İlk kez İtalyanca’ya çevrilen Yaşamlar’ı Batı Avrupa Jacques Amyot’nun Fransızca çevirisi (1559) ile tanıdı. Thomas North’un İngilizce çevirisi (1579) Amyot’nun çevirisi üzerine dayanır. 1683’te John Dryden Yaşamlar’ın Yunanca asıllarından yapılmasını sağladı. Almanca çeviri 1799-1806 yıllarında yayımlandı.
Themistokles • Camillus – Plutark
36,00 TLTarih Felsefesi – 3 – Yunan ve Roma Dünyası – G. W. F. Hegel
51,00 TLG. W. F. Hegel
Tarih Felsefesi – 3 — YUNAN VE ROMA DÜNYASI
Çeviren: Aziz Yardımlı
144 sayfa; 1. Hamur; 170 × 100 mm
Hegel’in Tarih Felsefesi üzerine 1822-23 ile 1830-31 arasında verdiği derslerin ilk düzenlemesi felsefecinin ölümünden sonra 1837’de Eduard Gans tarafından ‘Tüm Yapıtlar’ın [Vollständige Ausgabe] parçası olarak yayımlandı. Bundan sonra eldeki tüm gereç 1847’de öğrencilerin ders notlarını Hegel’in kendi elyazmaları ile bütünleştiren Karl Hegel tarafından bir kez daha düzenlendi. Ve bunu Georg Lasson tarafından Hegel’in yapıtlarının ‘Eleştirel Yayım’ının [Kritische Ausgabe] bir bölümü olarak hazırlanan bir başka düzenleme izledi. Tüm bu çabalar doğal olarak eldeki felsefi içeriği yalnızca dışsal olarak toparladılar ve Hegel’in Tarih Felsefesi açıktır ki bu yapısıyla ona verilebilecek son biçimi kazanmış olmaktan uzaktır. Gene de bunun nedeni yalnızca çalışmayı yayıma hazırlayanın Hegel’in kendisi olmaması değildir. Hegel yaşamı boyunca içeriği sürekli olarak geliştirdi, yeniden düzenledi ve onu ideal kurgul biçime ulaştırmaya çalıştı. Ve yalnızca Tarih Felsefesi’nin değil, ama Mantık Bilimi de içinde olmak üzere bütün bir Ansiklopedik Dizgenin bir oluş sürecinde olması Felsefe Tarihinin işinin henüz bitmediğini, Logosun insan bilincinde açınmasının henüz tamamlanmış olmadığını gösterir. — Bu çeviri Karl Hegel’in düzenlemesinden yapıldı.
Tarih Felsefesi – 3 – Yunan ve Roma Dünyası – G. W. F. Hegel
51,00 TLMekanik (Doğa Felsefesi — I) – G. W. F. Hegel
66,00 TLG. W. F. Hegel
Mekanik
(Doğa Felsefesi — I)
Çeviren: Aziz Yardımlı
116 sayfa; 1. Hamur; 170 × 100 mm
Mekanik Hegel’in Felsefi Bilimler Ansiklopedisi’nde Doğa Felsefesinin birinci bölümüdür. Hegel’in kendi sözleri ile yirmi beş yıllık bir çalışmanın ürünü olan Naturphilosophie için Ekler (Zusätze) Hegel’in öğrencisi Karl Ludwig Michelet tarafından düzenlenmiştir. Michelet Hegel’in toplu yapıtlarının 1847’de yapılan ikinci yayımının düzenleyicisidir. Uzay, Zaman ve Özdek kavramlarının çözümlemesi ile başlayan Mekanik bugünlerde “Klasik Mekanik” olarak adlandırılan doğa alanının kavramsal bir çözümlemesini sunar. Genel olarak Fizik başlığı altına düşen görgül incelemeler tümevarım üzerine temellendirildikleri ölçüde gerçek bilgi olmaktan çok olasılık düzleminde kalırlar. Doğa Felsefesi bu görgül bilgiyi kavramsal bilgiye, görgül bilimi gerçek bilime yükseltme çabasıdır. Günümüzde “Bilim Felsefesi” olarak bilinen görgül denemecilik alanından ayrı olarak, Doğa Felsefesi tanıtlamayı hedefleyen yöntemli ve dizgesel bir girişimdir.
Değerlendirmeler
Henüz değerlendirme yapılmadı.