-
Tinin Görüngübilimi - G. W. F. Hegel
1 × 66,00 TL
-
Toplam : 66,00 TL
360,00 TL 480,00 TL
Stokta yok
Stokta yok
Tüze Felsefesi (1821) Hegel’in Anahatlarda Felsefi Bilimler Ansiklopedisi’nde (1813, 1817, 1830) ‘Nesnel Tin’ başlığı altında verilen aynı içeriği genişletilmiş olarak sunar. Hegel’in ana Paragrafları ve onları izleyen Notlardan (Anmerkungen) sonra gelen Ekler (Zusätze) Hegel’in ölümünden sonraki ilk yayım (1833) için öğrencisi Eduard Gans tarafından Hegel’in çalışma ile ilgili kendi notlarından ve öğrencileri Heinrich Gustav Hotho (1822–3 kış yarı yılı) ve Karl Gustav von Griesheim (1824–5 kış yarı yılı) tarafından tutulan ders notlarından derlenmiştir.
Tüze Felsefesi Mülkiyetten Dünya Tarihine hak, ahlak ve törellik alanlarının kavramlarını tam içerikleri ile ve dolayısıyla gerçek bağıntıları içinde dizgeselleştirir. Kavramlar realitelerinden ayrı değildir, ve kendi aralarındaki bağıntıları kurgul yöntemin disiplini üzerine dayanır. Bu düzeye dek Hegel’in Tüze Felsefesi Platon’un Devlet’i, Aristoteles’in Politika’sı ve Rousseau’nun Toplumsal Sözleşme’si gibi politik felsefenin birincil yapıtları ile karşılaştırmanın ötesinde bir gelişimi temsil eder. Hegel’in nesnel Tin alanını çözümlemesi modern Tinin çözümlemesidir, çünkü modern dönem “İdeaya tüm haklarını veren dönemdir,” ve ilk kez kavramın engelsizce realite olma dönemi olarak modern dönem aynı zamanda ussal olanın edimselleşme dönemidir. Modern dönemi tüm ön-modern evreden ayırdeden özgürlük bilinci ile, hak, duyunç ve istenç kavramlarının bilinci ile, insanlık ilk kez tarihinin özbilinçli öznesi olmanın, varoluşunun gerçek biçimini engelsiz olarak ve küresel olarak yaratmanın yoluna girmektedir.
Tüze Felsefesi’nde Hegel bir zamanlar Batıda ‘Doğal Hak’ olarak bilinen Hak kavramının açınımının sunar. Hakkın doğal değil ama tinsel olması ölçüsünde ‘Doğal Hak’ anlatımı kafa karıştırıcı, aslında açıkça çelişkilidir, ve bir zamanlar insanın ‘doğa durumu’ denilen ve gene de Hak, Özgürlük, Barış, Suçsuzluk, Eşitlik vb. gibi kategorilerle süslenen bir kurguya götürmüştür. Tin alanı ile karşıtlık içinde Doğa alanı, tam tersine, Hak olmayanı ve Hakkı olmayanı, aslında içgüdü, dürtü ve itkinin fiziksel güç alanını, böylece en sonunda tin karşısında güçsüz ve haksız olanı anlatır. Sözcüğün örttüğü Kavramın ne olduğunu sorarsak, ‘Doğal Hak’ ile anlatılmak istenen şey doğuştan Haktır, tıpkı dışsal duyusal algı ya da deneyim yoluyla kazanılmayan ama insan doğasına özünlü olan ‘doğuştan düşünceler’ gibi, ya da daha yalın olarak homo sapiensi bir ‘tür’ yapan düşünme yetisi gibi.
— Aziz Yardımlı
İçindekiler | İÇİNDEKİLER Önsöz 9 BİRİNCİ BÖLÜM Birinci Kesim. Mülkiyet 75 İKİNCİ BÖLÜM Birinci Kesim. Amaç ve Sorumluluk 143 ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Birinci Kesim. Aile 198 Türkçe-Almanca Sözlük 397 IHALT Vorrede Erster Abschnitt. Der Vorsatz und die Schuld. § 105-118 DRITTER TEIL Erster Abschnitt. Die Familie. § 158-181 |
---|
Sadece bu ürünü satın almış olan müşteriler yorum yapabilir.
G. W. F. Hegel
Tinin Görüngübilimi (SEÇMELER)
ÖNSÖZ • GİRİŞ • DUYU-PEKİNLİĞİ • SALTIK BİLME
Çeviren: Aziz Yardımlı
112 sayfa; 1. Hamur; 170 × 100 mm; KDV %1
Tinin Görüngübilimi Hegel’in ilk kitabıdır. Schelling’e bir mektubuna göre, “kitabın yazılması Jena savaşından (14 Ekim 1806) önceki gece” tamamlanmıştır. Özellikle pragmatik okuma tarafından ve sık sık politik beklentiler zemininde yeğlenen bu çalışmayı Nürnberg’de 1812-1816 yılları arasında üç bölümde yayımlanan Mantık Bilimi (‘Büyük Mantık’), arkasından Felsefi Bilimler Ansiklopedisi (Heidelberg, 1817), ve Tüze Felsefesi (Berlin, 1821) izledi. Hegel daha sonra Tinin Görüngübilimi’ni “bir gençlik yapıtı” olarak kabul etti, kitabın başlığından “Bilim Dizgesinin Birinci Bölümü” anlatımını kaldırdı, içeriğini Ansiklopedi’nin dizgesel yapısı içerisine yeniden uyarladı. Tinin Görüngübilimi’nin yapıtın kendisi kadar ünlü “Önsöz”ü yapıtın kendisinin tamamlanmasından sonra yazılmıştır.
G. W. F. Hegel
Estetiğe Giriş
Çeviren: Aziz Yardımlı
144 sayfa; 1. Hamur; 170 × 100 mm
Hegel’in Estetik Üzerine Dersler’i ölümünden sonra başlıca dinleyicilerinin bir bölümünün tuttuğu notlardan ve kendi elyazmalarından derlenmiştir. Bu notlar H. G. Hotho tarafından yayıma hazırlanarak ilk kez 1835 yılında toplu yapıtlar arasında üç cilt olarak yayımlanmış, ve bunu 1842’de yeniden gözden geçirilen bir ikinci yayım izlemiştir. Hotho’nun kullandığı gereç arasında Hegel’in 1823, 1826 ve 1828-9 dersleri için hazırladığı ama şimdi yitik olan kendi elyazmaları da bulunur.
Değerlendirmeler
Henüz değerlendirme yapılmadı.